Özdemir Asaf şiirleri kadar sözleri ile de okuyanları her zaman etkilemeyi başarmış, usta bir edebiyatçıdır. 11 Haziran 1923 doğumlu olan şairin babası ise Danıştay Üyesi Mehmet Asaf’tır. Babasını kaybettiği 1930 yılında Galatasaray Lisesine kayıt yaptırmıştır, 11. sınıfta iken yani 1941 yılında ise Kabataş Erkek Lisesine girmiş, 1942 yılında mezun olmuştur. Babasından etkilenmiş olmalı ki ilk olarak İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesine girdi, burada iki yıl okudu. Sonrasında ayrılarak İktisat Fakültesine girdi. Burada da mezun olmadan Gazetecilik Enstitüsünde 1 yıl okudu. Ama tercihlerinden mi yoksa isteksizlik mi bilinmez, mezun olamadı.
İşte bu sayfamda sizlerle Özdemir Asaf şiirleri ile birlikte, aşk konulu uzun ve kısa sözleri de paylaşacağım. Hadi başlayalım…
ÖZDEMİR ASAF ŞİİRLERİ
Özdemir Asaf Aşk Şiirleri
ŞİİR
Sana bu güzellikler bizden kalsın.
Bugünlerden bir şeyler bizden kalsın..
Senden almak isterler,bizi söyle;
Geleni bize gönder,bizden alsın.
POETİKA
Yaşadım da yoruldum, bir ağır-işçi gibi
Uyudum da uyandım, binlerce kişi gibi
Bana düşünmek vardı, payıma onu aldım
İşledim de işledim bir hüner-işi gibi
Horlandı, beğenildi; inandım, alınmadım
Yolun geleceğini çizdim, geçmişi gibi
Zor dönemler olmadı-değil, olsundu, oldu.
Ne koştum ne de durdum, kaçak gidişi gibi
Bu konuyu burada bırakıyorsam birden,
Olmasın diyedir bir şeyin bitişi gibi.
ESKİSİ KADAR ÖZLEMİYORUM SENİ
Eskisi kadar özlemiyorum seni,
Ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda..
Adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor..
Yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
Biraz yorgunum..
Biraz kırgın..
Biraz da kirletti sensizlik beni!
Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
“İyiyimler” yamaladım dilime.
Tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
Hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni..
Gel diye beklemiyorum artık,
Hatta istemiyorum gelmeni..
Nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
Arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
Benim derdim yeter bana banane!
Alıştım mı yokluğuna?
Vaz mı geçiyorum, varlığından?
Tedirginim aslında,
Ya başkasını seversem?
İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem..
DELİSİ
Yoğun karanlığa karşı
Darmadağın saçı-başı
Kımıl-kımıI gözü-kaşı
Vurur ışıldanır çarşı
Ki yoğun yanlış içinde
Çizgileri nokta-nokta
Kesip-kesip alıp-satar
Ayırır kuruyu yaşı
Yatar uyur sokaklarda
Panayır, pazar-yerinde
Bir deli, birçok, kör, şaşı
Bağırmak düşer mi, ya da
Yetişir mi, uyuyorlar.
Paylaşmışlar sonu başı
Bir adam, başı elinde
Dönüp-durup bakıyorlar
Bir adam, elinde başı.
O – ÖZDEMİR ASAF ŞİİRLERİ
Çalıyor o gözlerinden o uzun saçsız boyacı;
Gül-bombalı, atsız-arabasız, sakalsız boyacı.
Dudaklarında bir ıslık var, yakasında bir çiçek.
Solan renkleri boyamakta o boyasız boyacı.
ÖZDEMİR ASAF LAVİNİA ŞİİRİ
Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.
Gene de sen bilirsin.
Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim,
İncinirsin.
Sana gitme demeyeceğim,
Ama gitme, Lavinia.
Adını gizleyeceğim
Sen de bilme, Lavinia.
DİYALOG
Bir gün, bir evde, bir kedi
Vardı.
O gün, bir evde, o kedi
Benden sıcaklığını esirgemedi.
O gün, o evdeki o kedi
Beni bana götürdü getirdi.
Ona şarkılarımı söyledim;
Uyudu, bakıyordum, benimleydi.
Bir ikilem oldu beklenmedik;
Geçmiş günlerin yumaklarını didikledi.
Var mıydı, yok, var gibi
Kucağımdaydı kedi.
Gözlerindeydi gözlerim,
közleri gözIerimdeydi.
Ellerimi tırmalıyordu elleri…
Ürperdim, birden içim titredi.
Bir gün, bir evde, bir kedi
Vardı.
O gün, bir evde, o kedi
Beni taa çocukluğumdan aldı.
O gün, o evdeki, o kedi,
Bak-işte, neler olmuş der gibi,
Getirdi beni gençliğime bıraktı.
Anı bahçelerinde üşümek sıcaktı.
Babamın öldüğünde aylardan Hazirandı,
O elli dördündeydi, ben yedi.
Bir ışık söndüğünde yol yandı.
O kedi bunları nasıl da bildi.
Bir gündü, bir evdi, o kedi
Taş attı bütün kuyularıma.
Durup-dururken dikenli uykularıma
Ninniler söyledi.
Bu bir öykü idi;
Ben mi anlattım, o mu dinledi.
Saklamalı mıydı, ya da söylemeli mi;
Ne o ev vardı, ne o gün, ne de o kedi.
Özdemir Asaf Şiirleri – Şair Özdemir Asaf Sözleri
DÜELLO
Her tomurcuk, bir çiçeğin uykusuna.
Her çiçek, bir yemişin kuşkusuna.
Her yemiş, bir böceğin korkusuna.
Uykusuzca, kuşkusuzca, korkusuzca yürür.
GELDİM
Beni çağırmadınız, kalkıp ben kendim geldim.
Uzaklardan size bir haber getirdim geldim.
Bıraktıklarınızdan, unuttuklarınızdan,
Sımsıcak-anılası günler getirdim geldim.
Gömütleri andıran yapılarınızdaki
Yaşantılarınıza evler getirdim geldim.
Tek-tek, ayrık-soluyan bitkiseller yerine
Yüzyüze-dönük-gülen sizler getirdim geldim.
Solarken suladığım, koparken bağladığım.
Ölürken canladığım sözler getirdim geldim.
AŞKIN BALADI – ÖZDEMİR ASAF ŞİİRLERİ
Andırırsın beni bana, bana beni,
Dediklerinde, duyduklarında.
Yazdıklarımda seni bana, bana seni.
Söylemesem bile, saklamadıklarımda.
Ah hep aklımda, hep aklımda;
Andırırsın seni sana, sana seni,
Közlerinde, kulaklarında, dudaklarında.
NOKTASIZ
Biri gelir sorarsa
Beni sana sorarsa
Gitti der misin?
Gittiğimi söyler misin?
Gidiyorum ben sana
Benimle gider misin?
Özdemir Asaf Şiirleri – Şair Özdemir Asaf Sözleri
SORULAR
Bir susmayı bakışlarda seslendiren.
Hüzünlü yangınsal aşka döndüren nedir.
Beklemeyi özlemlere süsleyen.
Yalnızlığın kara-ışığını söndüren nedir.
Duyanı ısıtan, kulağını kestiren, güneşe baktıran.
Korkusuzluk denizlerinde yüzdüren nedir.
Saraylarda çılgın eden, kentlerde tek bırakan,
Direklere astırıp üzdüren nedir.
Ne varsa yeryüzünde, ne yoksa
Onunla paylaştıran, böldüren nedir.
Her şeyi, ama her şeyi olağan dışında.
Örneğin bir gülü yeşil gördüren nedir.
Gözlere ışıltılı anlamlar bağlayan.
Yaşamı ölüme güldüren nedir.
Kalabalıklar, kalabalıklar içinden
Kişiyi yüceye sürdüren nedir.
Parça-parça büyümüş bir çocukluğu
Olgunluk aşamalarında yaşatırca öldüren nedir.
EVRENSEL BALAD
Bir öykümüz olsa, duyan öyküsü sansa…
Öykümüz böylece dallanıp-budaklansa..
Bir sevi’den, bir övü’den, o bizim öykümüzden
Giderek buluşan eller evreni sarsa..
Öykümüz de büyür büyüklüğümüzden;
Herkes sevi’sinde evreni kucaklarsa.
ŞARKI
Sana ben anlatırdım
Şarkıların dilini.
Sen burada, sen burada olsaydın.
Gelirdi kulağına.
Unuttukça mutluyum.
Mutluyum unuttukça
Derdi bir ses, sıcacık..
Ama ben mutluluğa
İçimden inansaydım.
Özdemir Asaf Şiirleri – Şair Özdemir Asaf Sözleri
YER
Bir yerde o varsa.
Onda da bir yer vardır.
Yer nerede ya da ne kadarsa;
O yoksa, yok kadardır.
Ama bir de o varsa.
Yer hem hep kadar, hem her kadardır.
SESİNİZ
Siz gittiniz, gittiniz.
Ben kaldım, kaldım, kaldım,
Sesiniz kaldı, onda kaldım.
Yöneldim yüzünüze baktım,
Yöneldim gözlerinize baktım.
Orada yansıyan bana baktım.
Yalnızlığımı nasıl anlayacaktım.
CONTREPOINT
O kadar bir başka çok şeysin sen..
Bir ölüm var ama, gece-kan’da..
Rengini düşünür-durursun sen.
Okunmaz yazınla, ha vuranda.
Bir anda okunur olursun sen.
MÜZİK
Müzik geceyi geceyi
Geliyor, aç pencereyi.
Sersin odana duyu,
Uğultulu halıyı,
O doğup büyüdüğü
İnansal doğayı.
Yürüsün eleyi eleyi
Seviler, buğu-buğu.
Gönlü, anıyı, belleği,
Oğsun duyuyu.
Ne sıcak anlatır seslenmeyi;
Yumuşacık sen demeyi.
Isıtır yorganı, sözü, perdeyi.
Işıtır en karanlık odayı.
Açar kilidi, açıyı, kapıyı.
Kaynatır donmuş suyu.
Doldurur boş tencereyi
Çeker sürgüyü,
Çözer bir-bir her düğmeyi.
Ballandırır peyniri, ekmeği.
Unutturur tabancayı, bıçağı.
Süsler masayı.
Ölümsüz kılar çerçeveyi.
Açar sevilere yatağı
Yeğ kılar saklamaya söylemeyi
Fısıldar sevmeyi, sevilmeyi
Müzik donatır yeri göğü.
Özdemir Asaf Şiirleri – Şair Özdemir Asaf Sözleri
YAZARLAR
Benim öykümü uyanınca yazarlar,
Nerede kalmıştım, or’dan yazarlar.
SESİN RENGİ
Ne zaman nereye gitmedimse.
Hiç kimseyi incitmedimse,
Konular birikti kendiliğinden;
Ben ne kadar biriktirmedimse.
UZUN KOŞU
Sana yeni ulaşan şimdi, eski bir bakıştan gelmedir.
Onun gözü senden öncedir, bir yalnız kalışdan gelmedir.
Senin şimdi duyduğun sıcak yaşamını onaran bu ses.
Çok ölümlü savaşlar kadar zorlu bir yarışdan gelmedir.
YAKI
Özleyince anılarımdan çalmaktayım.
Düşlerime çalmaktayım anılarımdan..
Onlardan bir yakınan yok da.
Hırsızlar yakınıyor çaldıklarımdan.
BİRİNCİ ŞİMDİ
Çocuklukta büyüktüm, oyunlara girmedim..
O bahçelerde kaldı oynanmamış oyunlar.
Ben şimdi anlıyorum oyunda çocukları;
Ne zaman, nerde, baksam, beni de oynuyorlar.
Özdemir Asaf Şiirleri – Şair Özdemir Asaf Sözleri
KOCAMAN
Şimdi kocaman denizlerde, kocaman gemilerde
Neden yok küçüklüğümüzdeki büyüklüğümüz;
Çocukluğumuzun bahçelerinde, o evlerde
Kağıttan gemilerimizi yüzdürdüğümüz.
Bir şeyler mi kalmış çocukluğumuzda.
Çocukluğumuzla çözdüğümüz…
YAŞAM
Sanırım görmediniz;
Şimdi şuradan geçti.
Yazık görmediyseniz.
Böcek gibi güzeldi.
ÖNCE
Ağaçlar çizerdim, yeşillenirdi;
Çizdiğim ağaçlara çizdiğim kuşlar gelirdi.
Ormanlar düşünürdüm, uyurdum.
Düşündüğüm ormanlarda kaybolurdum.
Anı kuyularından çekmek bir yudum acı su.
Bir yudum acı su, çekmek anı kuyularından, soğuksu.
Bilmedim bu, ya bir korkunun duygusu.
Bilmedim bu, ya da bir duygunun korkusu.
Kent dayanıyor bahçenin duvarlarına.
Yeni bahçeler çiz, gözlerinin kuşlarına.
Hazır kent dayanmışken bahçene
Kuşlarını gözüne sal, götür ağaçlarına.
Kİ – ÖZDEMİR ASAF ŞİİRLERİ
Yanılmıyorsam, saygılarla yalnızdım..
Saygılar duymasaydım, yanılmazdım..
Yaslanacak anılarım olsaydı,
Söyleye-söyleye, böyle saklamazdım.
BUNCA
Aklımdaki yorgunluk duygumdu.
Hep bilmekti benim sanısızlığım.
Aklım anılarla yorgunluğumdu.
Uykumda bile bu yalnızlığım
Vardı, anlamadıklarını duydumdu.
Ne kadar geçmiş varsa orada oldum.
Aramak, hep alnımda bulduğum.
Hiç usanmadan duyduğum duyu
Ve bütün gelecekler için kurduğum düş.
Yüzyıllar ötesinde uyuduğumdu.
BİLMEK
Tutkuların evinde savaş kırıkları var;
Kül olmuş bir bütün’ün yonga yanıkları var.
Eski özlemlilerin yeni bahçelerinde.
Anı kuyularının suskun çığlıkları var.
Takiye.com’u twitter ve google haberler üzerinden abone olarak takip edebilirsiniz.
Edebiyat ile ilgili en çok okunan bilgi ve haberleri buradan takip edebilirsiniz.
